خانم‌ها، ناباروری تقصیر شما نیست

به زنان از دوران جوانی حقه زده می‌شود. می‌خواهید موی تازه روئیده زیر بغلتان را بزدائید؟ بهای آن تیغ صورتی که به این منظور استفاده می‌کنید، حدود سی و چهار درصد بیشتر از تیغ  ریش تراشی مردهاست. نگران آن هستید که اندام تناسلی‌تان رایحه گلفروشی ندارد؟ با استفاده از «مایع شستشوی اندام‌های زنانه» تمام لایه‌های حفاظتی بیولوژیکی‌تان را از بین ببرید تا به احتمال قوی گرفتار قارچ واژن بشوید. تمام ورزش‌های معمول که برای تقویت عضلات کف لگن خاصره می‌کنید، کافی نیست، باید یکصد و پنجاه پوند برای شیئی به نام «بلو توث» (دندان آبی) بدهید و آن را داخل واژن‌تان بگذارید تا این عضلات مهم را واقعا به کار بیندازید.   

هرچند مسائل بهداشتی زنان در مقایسه با مردان اغلب بودجه کمتری به خود اختصاص داده است، اما پژوهش‌های مربوط به نعوظ مردان پنج برابر تحقیقات در زمینه عوارض پیش از قاعدگی در زنان است. جیب (پول) ما مدت‌هاست هدف زن ستیزهایی بوده که می‌دانند چگونه از نقاط ضعف ما استفاده کنند.

به نمونه یک موسسه تولید مواد بهداشتی نگاه کنید که در این هفته بخاطر فروش یک «سِرُم باروری» به بهای دویست و پنجاه پوند، آن‌هم بدون آن که ثابت کند محتوای آن به باروری کمک می‌کند، به باد انتقاد گرفته شد. این سرمِ محتوی ویتامین و مواد معدنی توسط شرکت موسوم به «سِرُم بگیرید» در یک مرکز خرید در بریتانیا عرضه شد، به این صورت که مشتری وارد فروشگاه می‌شود، قدری مواد غذایی و احتمالا یک «تخم مرغ» مخصوص واژن ساخت شرکت «گوپ» می‌خرد و این سرم باروری همان جا به او تزریق می‌شود.

این جریان به اطلاع «سرویس خدمات باروری بریتانیا» رسید که در یک توئیت از شرکت سازنده آن خواست در مورد «فواید از نظر علمی ثابت شده» این سرم توضیح دهد. هرچند شرکت «سرم بگیرید» مراقب بود از نظر پزشکی مستقیما ادعایی نکند، اما به نمایش گذاشتن تصویر یک جنین که با بند ناف به رحم چسبیده، به اندازه کافی گویا بود. این سرم همراه با تعدادی آمپول دیگر برای زنان از جمله «سرم زیبایی» به بهای ۱۷۵ پوند، «سرم ضد پیری» به مبلغ ۲۰۰ پوند و «سرم تقویت مو» به ۲۰۰ پوند، عرضه می‌شد.

صنعت باروری با سوءاستفاده از احساسات زنان رونق می‌گیرد. در سال‌های اخیر انجماد تخمک به گونه‌ای فزاینده، محبوب شده است. برخی کلینیک‌ها وعده می‌دهند که احتمال موفقیت این روش تا شصت درصد است در حالی‌که «اداره باروری و جنین شناسی انسان» نرخ موفقیت این پروسه را تنها هجده درصد برآورد کرده است. کلینیک‌های خصوصی نرخ موفقیت تلقیح مصنوعی گران‌قیمت را هشتاد درصد تبلیغ می‌کنند، در صورتی که آمار اخیر «سازمان خدمات ملی بهداشتی» بریتانیا احتمال لقاح موفقیت آمیز از این راه را ۲۹ درصد تعیین کرده آنهم برای زنانی که درمان را از سن زیر ۳۵ سال آغاز می‌کنند.

متخصصین بیماری‌های زنان و زایمان کرارا از موسساتی که در مورد باروری به زنان امید واهی می‌دهند انتقاد کرده و از آنها خواسته‌اند در مورد احتمال موفقیت این روش، شفاف عمل کنند. در اوایل سال جاری، اداره باروری و جنین شناسی بریتانیا به کلینیک‌های بارورسازی در مورد «معالجات جانبی» که به بیمار ارائه می‌دهند، اخطار داد.

یخ زدن تخمک، انبار و سپس ذوب کردن آن، حدود ۸۰۰۰ پوند هزینه بر می‌دارد ـ آیا جای تعجب است که در احتمال موفقیت آن اغراق می‌شود؟ در این میان، جامعه به راحتی فراموش می‌کند بگوید که مردها هم ساعت بیولوژیک دارند. لقاح همچنان به عنوان مساله‌ای زنانه تلقی می‌شود. این زن‌ها هستند که سوزن بعد از سوزن به بدنشان می‌خورد، که رحم‌شان محل اکتشافات  و خونشان ترکیب و مخلوطی از هورمون می‌شود. در میان زوج‌هایی که برای لقاح تلاش می‌کنند، عوامل مردانه و زنانه یک نسبت را دارند. با وجود این، به ناباروری در مرد کمتر توجه می‌شود و همچنان به آن به عنوان اختگی نگریسته می‌شود.

جالب اینجاست که همان‌طور که کاترین اُبرایان از «سرویس خدمات باروری» بریتانیا خاطرنشان کرد، «سرم باروری» شرکت «سرم بگیرید»، حاوی عنصر «روی» است که مستقیما روی حرکت اسپرم اثر می‌گذارد. چرا آن را در محصولی برای زنان به بازار عرضه کرده‌اند؟

برای جامعه و فروشندگان کالا آسان‌تر است که در مورد مسائل مربوط به باروری روی زنان تمرکز کنند. این نکته تازه‌ای نیست. تا چندی پیش و تا پیش از این که «نِتی استیونس» در سال ۱۹۰۵ ثابت کند که این اسپرم مرد است که کروموزوم جنسیت را حمل کرده و در نتیجه جنسیت نوزاد را تعیین می‌کند، زنان برای دخترزایی تنبیه و حتی گردن زده می‌شدند. 

این «سرم های باروری» یکی دیگر از راه‌های استثمار زنان است. بسیاری خاطرنشان کرده‌اند که مواد داخل این سرم‌ها را می‌توان از طریق یک رژیم غذایی سالم تامین کرد. تنها مکملی که اداره خدمات بهداشت ملی بریتانیا برای باروری تجویز می‌کند «اسید فولیک» (ویتامین ب ۹) است که حتی در این معجون سرم گنجانده نشده است.

شرکت «سرم بگیرید» هم اکنون این محصول را از بازار خارج کرده و از بابت ناراحتی‌هایی که ایجاد کرده، پوزش خواسته است. اما این مورد نشان می‌دهد چگونه فروشندگان محصولات، از احساس گناه زنان و این حس بجا مانده که ناباروری تقصیر آن‌هاست و صرف مقداری پول آن را حل می‌کند، سوءاستفاده می‌کنند.

هیچ مساله پیچیده‌ای مثل ناباروری نباید چنین گستاخانه در دستانی قرار گیرد که در پی منافع مالی‌شان هستند. زنان در حال حاضر هجده درصد کمتر از مردها عایدی دارند؛ توان پرداخت چنین هزینه‌هایی را ندارند.